Noodweer

Samantha en haar dochter staan met autopech in de regen, op de vlucht voor een groot gevaar. Dan komt Tyler Steele langs, een ex-politieman uit één stuk; moedig, behulpzaam en met een sterk gevoel voor goed en kwaad. Zijn enige gebrek is dat hij zijn grootste zwakheid niet ziet. Daardoor strandde zijn huwelijk en kwam hij alleen voor de zorg voor zijn zoontje te staan. Wanneer Tyler en Samantha steeds nader tot elkaar komen, beseft hij dat hij die zwakte onder ogen zal moeten zien.

Charles Martin studeerde Engels, Journalistiek en Communicatie. Eind jaren negentig stapte hij uit het bedrijfsleven om zich volledig op het schrijven te kunnen richten. Samen met zijn vrouw Christy en hun drie zoons woont hij in Jacksonville, Florida. Hij is 38 jaar.

Martin weet karakters neer te zetten, is goed in het oproepen van sfeer en doet dat alles in zorgvuldige bewoordingen. Op fenomenale wijze weet hij de lezer tot het einde toe te boeien met een verrassende samenloop van verhaallijnen. Hij schrijft prachtige christelijke psychologische romans, die ontroeren en fascineren. In Amerika ontving hij in 2007 de Christian Book Award voor beste fictie.

Recensie IZB-Ark

De twee hoofdpersonen komen elkaar tegen onder slechte omstandigheden. Door hun kinderen worden ze bepaald bij de keuzes die ze moeten maken in hun leven.

Noodweer van Charles Martin is één van zijn boeken die gaat over “gebroken “ mensen.  De personen uit het boek hebben allemaal veel meegemaakt. Noodweer is een goed gekozen titel daar het duidt op de onrustige situatie waar de hoofdpersonen in leven, maar ook op de wijze waarop het geweld in het boek een rol krijgt.

Tyler Steele is een Texas Rancher die eigenlijk met pensioen is maar zijn werk niet kan loslaten. Zijn werk is de hoofdoorzaak van de scheiding met zijn vrouw, maar de mensen uit zijn omgeving dragen hem op handen omdat hij altijd opkomt voor de zwakkere.  Op één van zijn ritten naar zijn ex-vrouw komt hij een vrouw met een dochter tegen die achtervolgd worden door een ex-vriend van de vrouw. De dochter heeft veel meegemaakt en schrijft haar vragen en gedachten aan God in een dagboek. Deze alleenspraak is de rode draad in het boek. 

In het boek is er wel sprake van geweld maar het wordt niet teveel uitgediept. Op die manier kunnen we ons allemaal bij het lezen een beeld vormen van wat er heeft plaats gevonden zonder de gruwelijke details te hoeven lezen.

Tyler en Samantha (de twee hoofdpersonen) moeten veel overwinnen om uiteindelijk gelukkig te worden.

Er lopen verschillende lijnen door het boek maar het is prettig geschreven zodat je wel weet waar het over gaat. Persoonlijk vind ik vooral de teksten die Hope (dochter) schrijft erg inspirerend. De manier waarop een kind tegen problemen aankijkt en dan dit ook bij God durft te brengen is opmerkelijk.

Het boek leest makkelijk en ik zal in de toekomst zeker meer boeken van Charles Martin gaan lezen.

Onno Rugenbrink

Maart 2013