Mijn boek over mij

Dagboeken... Wat in het digitale tijdperk niet veranderd is, is dat tienermeiden graag hun gedachtes en belevenissen neerkrabbelen in een dagboek.

Mijn boek over mij is geen doorsnee dagboek, maar heeft een bijzonder concept. Op elke pagina word je uitgedaagd om jezelf beter te leren kennen, met vragen als 'wat zou je doen als je op een onbewoond eiland zat', of 'wat vind je zo leuk aan je beste vriendin, lijkt ze op jou of helemaal niet'. Een boek voor op je nachtkastje, om heerlijk vol te pennen!

Corien Oranje (Delft, 1963) wist al vóórdat ze kon lezen dat ze schrijfster zou worden. Haar moeder was journaliste en redacteur. Haar vader schreef wetenschappelijke artikelen. Op vijfjarige leeftijd begon Corien met het overschrijven van boeken. Van de boekdrukkunst had ze nog nooit gehoord. Een jaar later, toen ze eindelijk had leren lezen, haalde ze de bibliotheek leeg, las alle boeken die ze kon vinden, en begon zelf te schrijven.

Boeken hadden iets magisch voor haar. Elk boek was een deur naar een andere wereld – een geheimzinnige, avontuurlijke plek, waar ze een totaal ander iemand kon zijn. Wat kon er mooier zijn dan zelf zo’n wereld te creëren?

Het duurde lang voor het echt zover was. Corien ging naar school, en schreef om te oefenen alvast verhalen, dagboeken, brieven, gedichten, liedjes en musicals. Na het VWO studeerde ze klassieke talen en bij nader inzien toch maar theologie, wat een goed idee was, want op de theologische universiteit bleek haar toekomstige man rond te lopen, en die had ze niet graag willen missen. Toen ze eindelijk klaar was met studeren verhuisde ze samen met Dick, haar man, naar Papua. Samen gaven ze les op een theologische school met uitzicht over het oerwoud.

Pas toen Corien en haar gezin weer terug in Nederland waren en alle babies kleuters waren geworden, kon ze eindelijk doen wat ze al die jaren al had willen doen: schrijven. ‘Het is een heel leuk boek,’ zei redacteur Aukelien Wierenga, een maand nadat ze haar eerste manuscript had opgestuurd. ‘Maar het is veel te lang. Kun je het inkorten?’

In 2003 kwam Coriens eerste boek uit, en meteen ook het tweede. Corien verhuisde met haar gezin naar Jakarta, waar haar man les ging geven aan een theologische school. Corien bleef ondertussen als een razende doorschrijven. Ze schreef prentenboeken, voorleesboeken, avi-leesboeken, voetbalboeken, paardenboeken, sinterklaasboeken, chicklit, boeken over de tsunami en de vogelgriep. Ze schreef reportages voor kranten, bijbeloverdenkingen, een musical, gedichten, reclameteksten.