De Opname

D. M. Panton verdedigt in dit boekje de leer van de selectieve of partiële opname, die zegt dat sommige heiligen worden opgenomen vóór de grote verdrukking, terwijl andere heiligen door de grote verdrukking heen moeten gaan. Zowel reformatorische als arminiaanse theologen vermengen en verwarren vaak teksten over 'universele rechtvaardiging' (Rom. 3:23-24, 5:18) en het oordeel over en loon voor de heiligen (2 Kor. 5:10). Daarom geloven velen abusievelijk óf dat de gave van het eeuwige leven weer afgenomen kan worden, óf dat heiliging en goede werken niet belangrijk zijn. Beide standpunten zijn onjuist. Door deze schriftgedeelten verkeerd te interpreteren, worden veel christenen misleid. En verslagen door wanhoop, of door de macht van de zonde, zijn zij dan niet in staat om straks met Christus te heersen in het Duizendjarig Rijk.

David Morrieson Panton werd in 1870 op Jamaica geboren. Zijn vader was daar aartsdeken en zendeling van de Anglicaanse Kerk. Zijn oom was de aartsbisschop van Brits-West-Indië. In 1885 keerde Panton terug naar Engeland om er te studeren. Eerst aan de Old Hall School in Wellington, vervolgens aan het St. Lawrence College in Ramsgate en ten slotte aan het Caius College aan de universiteit van Cambridge, waar hij rechten studeerde met de bedoeling advocaat te worden. Op Cambridge kwam hij via een studiebegeleider (dhr. Labaerestier) in aanraking met de leer aangaande het Duizendjarig Rijk en de voorwaarden waaraan de discipelen moeten voldoen om met Christus te kunnen heersen. Deze waarheden brachten een revolutie in zijn leven teweeg, zodat hij zijn juridische carriëre opgaf om een sober leven te leiden zonder aardse beloningen en gunstbewijzen.