Luther, een sympathieke potentaat

In Luther, een sympathieke potentaat schetst de Amsterdamse theoloog dr René Suss (1939) kerkhervormer Luther (1483) zoals hij zelden eerder werd beschreven, met al zijn zwakheden en én sterke eigenschappen. Luther geportretteerd als 'a Mentsch'. In veel opzichten is dit boek een vervolg op de studie die Suss in 2006 publiceerde: Luthers theologisch testament. Hierin analyseert hij Luthers antisemitisme, onder andere in diens schotschrift Von den Juden und ihren Lugen. 

Alle ethiek, alle moraliteit was voor Luther gebaseerd op de rechtvaardiging door het geloof alleen, op de solidariteit die besloten ligt in het simul iustus et peccator. Met lege handen staan voor God. Dit uitgangspunt verschafte Luther een ruimte van denken en handelen die hij tevoren nimmer had ervaren.

In het laatste hoofdstuk prikt Suss de mythe door die is ontstaan rond het vermeende theatrale sterfbed van Luther. Hij overleed niet luttele uren na middernacht in een ritueel-liturgische setting, omringd door vrienden en bewonderaars. Suss concludeert dat niemand er getuige van was dat Luther de geest gaf. Zijn huisknecht trof hem om vijf uur 's morgens levenloos aan in bed. Suss baseert zijn opzienbarende theorie o.a. op een zestiende-eeuws document. 

Luther in zijn glorie en falen ten tonele voeren is de opzet van dit boek. En barmhartige tweede blik op een complexe denker.