Lees maar, er staat meer dan er staat

Bijbels dagboek voor alle leeftijden. Helder en aantrekkelijk geschreven in ongedwongen, eigentijdse taal.

Dien de Haan schreef een dagboek voor iedereen: in eenvoudige, directe taal vertelt ze wat ze in de Bijbel heeft ontdekt en hoe troostvol en bevrijdend dat is.
Ze werkte systematisch de Bijbel door en koos ervoor om bijbelgedeelten thematisch uit te werken en er enkele weken aan te wijden. De lezer kan daarom wat langer bij elk bijbelboek vertoeven en de kern van het besproken gedeelte vasthouden. Haar werkwijze is bijbelgetrouw, authentiek en pastoraal. Haar taal is recht uit het hart, zonder omhaal van woorden en daardoor geschikt voor een breed publiek.

Dien de Haan was redactielid van het Kerkblad voor het Noorden, eindredacteur van Doorgeven en vijfentwintig jaar lang van de Elisabethbode. Ze heeft zich zowel binnen haar eigen kerkverband (CGK) als daarbuiten een gerespecteerde plaats verworven. Dien de Haan schreef voorheen columns en boeken onder het pseudoniem Annie Verdelman.

Recensie IZB-Ark

Bijbels dagboek als dankoffer

"Lees maar, er staat meer dan er staat - Dagboek bij de Bijbel", is het laatste boek dat Dien de Haan aan het einde van haar veelzijdige carrière als christelijk schrijfster nog wilde publiceren. Als een soort van dankoffer. Het werd uitgegeven ter gelegenheid van haar 77ste verjaardag.

Het is zo verrassend en spontaan geschreven, dat ik het inmiddels zelf gebruik.
Heel herkenbaar schrijft ze: "... Soms vind ik het bijna jammer dat ik de Bijbel al heel lang en ook wel aardig goed ken. Ik lees iets, ik weet precies waarover het gaat en ik vul in wat erop volgt...". Dan lees je inderdaad niet meer wat er staat. Mij heeft het lezen in een andere vertaling wel goed geholpen. Dan komen de teksten weer heel anders bij je binnen.

Zomaar een voorbeeld van wat haar b.v. opviel bij het verhaal over de man die al 38 jaar ziek ligt in één van de vijf galerijen van het ziekenhuis van Betesda: "... Vijf en achtendertig. Doen die getallen je ook ergens aan denken?...".
Vervolgens verbindt ze de woestijn van 38 jaar ziek zijn in de vijf zuilengangen vol zieken, met het volk Israël dat door eigen schuld 38 jaar door de woestijn zwierf voor het eindelijk het beloofde land in kon gaan. Het verhaal staat in het vijfde boek van Mozes, Deuteronomium; de boeken waarin je kunt lezen hoe God een einde aan het woestijnbestaan van de mensen maakt, en de aarde weer iets van het paradijs krijgt.

Prachtig gevonden, toch?!

Evelien de Nooijer
Maart 2012